Hayat yollardan oluşan bir şehir misali... Her sokak ki bir köşe başına sahip. Yollar insanlar gibi bu şehirde. Bazılarından kısa bir sürede geçiyorsun bazılarından süresiz. Yol bu ortadan kaybolur mu? Tabi ki kaybolmaz. Sen o yoldan geçer gidersin. Belki arkana bile bakmazsın ama o muhakkak aklında bir iz bırakır.
Yolların bıraktıkları izler beyninin içindeki hatıralar oluverir ve hiç beklemediğin anda karşına çıkar. Bazen o yol seni güldürürken bazen de somurtturur. Ama insan o yolların sayesinde var olur. Ve şehri öğrenir. Çünkü o şehir onundur. O şehrin yöneticisi odur ve her şeyinden o sorumludur. İyisi, kötüsü, tatlısı, acısı...
Gün gelir o şehrin tam merkezi başka bir şehrin merkezi ile kesişir. Her iki şehrin tek ve ortak bir merkezi olur. Bütün olayları, şehrin bütün varlığı orası olur, tam merkezi. O merkez ülkelerin ortak yolları gibi olur zamanla. Ama öyle bir zaman gelir ki o merkezin aslında bir köşe başı olduğunu fark edersin. Belki kısa bir süre belki de uzun bir süre kullanırsın o merkez sandığın köşe başını. Ama elbet görürsün köşe başı olduğunu ve o şehirler birden bire farklılaşır.
O geçen süre sonunda o şehirler öyle bir hal alır ki ilk defa yan yana gelmiş gibi. Sanki hiç ortak merkezleri olmamış gibi. Artık yeni bir yola girmişsindir bu şehirde. Belki kısa sürer yolculuğun belki de uzun ama elbet bir köşe başı vardır.
Hayatınızdaki en iyi yolculuğu yaptığınız yolun köşe başını görememeniz dileğiyle...
0 Yorumlar