Acı Tatlı Kandır Kendini

Hayat bu acısıyla tatlısıyla derler. İnsanlar tatlılarından çok acılarını düşünür ve yaşar. Belki bu yüzden hayat acıların toplamıdır derler. Ama hiç görmezler hayat acıların toplamının tatlılarıyla çarpımı sonucu başlar aslında.

Öyle bir çarpmak istersin ki fark ettiğinde, sonsuza götürmeli dersin delice. İşte bu yüzden sürekli çarpmaya sürekli çarpmaya sürekli çarpmaya... Sürekli çarpmaya çalışırsın. Çünkü ne kadar çok büyürse tatlıların öyle ezeceksindir acılarını. Bu, ülkenin insan döven hayvan sevenleri gibi yapar seni. Tatlıları için döversin acıları. Döversin... Döversin... Ve daha çok döversin.

İşte o zaman farkına varırsın bütün her şeyin. Aslında bu bir istek değil bu bir kandırmadır. Hem de onu bunu kaldırmak değildir. Kendini kandırmaktır. Kendini kandırmak...