Bazen tuhaf bir his duyarsınız, tarif edemezsiniz ama bilmediğiniz halde olmasını istersiniz ya hani, ha işte öyle bir şey... Uçurumun kenarında olmaktır bir nevi... Düşmeye korkarsın, ürkersin.. Kötü bir şey olursa... Ya da olmazsa... Zor bir ikilemdir aslında.. Ama dedim ya düşmek istersin ve korkarsın... Şairin dediği gibi bir gamzelik rüzgar yetecek.. Ha itti beni, ha itecek...
İtmeli o bir gamzelik, vücuduna sürterek geçecek nârin, zarif rüzgar... Parmaklarının arasından süzüldüğünü, elmacık kemiklerini hafifçe okşayarak serinleten rüzgarın geçişini hissederek... Bir gamzelik rüzgar yetecek.. Ha itti beni, ha itecek...
Düşmekle düşmemek arasında kalmak zorluyor artık rüzgar... Göster o tatlı, masum gülüşündeki gamzeni... Düşür... Düşür de bitsin bu insanın canını mengeneye alan arada kalmışlık... Bir gamzelik rüzgar yetecek.. Ha itti beni, ha itecek...
0 Yorumlar